Het startpunt voor deze ongeveer 400 kilometer lange tour is Cottbus. De stad is een juweel. Ver weg van de belangrijkste toeristische routes, leidt het bijna tot een wallflower-bestaan. Ze trekt je meteen in de ban met haar prachtige Altmarkt. De huizen met puntgevel in de Saksische barok zijn liefdevol gerestaureerd. Het juweeltje is de Löwen-apotheek, die in 1573 werd geopend en de bezoeker meeneemt in de wondere wereld van middeleeuwse pillendilers. Ook een bezoekje waard: het Art Nouveau-theater op de Schillerplatz en de Spreewehr-molen net buiten. Een reis van een heel ander soort leidt ten oosten van Cottbus naar Dissenschen. Er is een uitkijkpunt van waaruit u het kraterlandschap van de bruinkool open put kunt overzien. Daarna waardeer je de natuur des te meer. Op kleine en kleine straten dwalen we langs de Spremberger-dam. Grijze steen, lus, wit water. Aan de linkerkant ligt Bad Muskau met waarschijnlijk het enige landschapspark ter wereld waardoor een nationale grens loopt. Het oppervlak verschijnt nu en wordt gemarkeerd door de rivier de Neisse. Hüben Duitsland, daar Polen. Een smalle straat begeleidt rivier en grens in zicht. Nieuw wegdek, lange bochten, goed onderhouden hellingen, nauwelijks verkeer. Hier is de eenzaamheid thuis. Nu en dan snelt een gehucht langs - dat is het. Een mooie rit. De geest is op en is alleen weer nodig in Zentendorf. Wat vertelt dit beeldhouwwerk aan de kant van de weg ons? Wanhopig strekt ze haar handen uit tegen de hemel. We zullen niet weten wat uw probleem is, maar we zullen onze weg vinden naar het culturele eiland Einsiedel met zijn café en rustieke vuurbar. In Görlitz kun je elke kostuumfilm opnemen. Bijna onbeschadigd, de middeleeuwse huizen hebben de eeuwen overleefd. We lopen door smalle geplaveide straatjes en bewonderen dit prachtige conglomeraat van gotische, renaissance, barokke en wilhelminiaanse stijl. Er is veel te zien: de beroemde trappenhal van het stadhuis met een Justitia zonder blinddoek, de arcades en hun arcades, de zonnewijzer uit 1550 bij de apotheek van Rats. Vanuit het oude centrum bereikt u Kaisertrutz, Obermarkt, Brüderstraße, Untermarkt en Neißestraße bijna automatisch op de B 99 in de richting van Zittau. Ze blijft altijd in het zicht van de grensrivier en doet niet veel autorijden. Gewone rijbaan, brede bogen. En prachtige uitzichten op Polen. Harde contrasten staan de weg. Op de lelijke grijze koeltorens van een krachtcentrale volgen de prachtige muren van het klooster Marienthal. Sinds 1234 opereert het de Orde van Cisterciënzer nonnen. Het feit dat het klooster nog steeds staat is te wijten aan de moed van een abdis: toen de SS Marienthal aan het einde van de oorlog wilde opblazen, weigerde de moedige vrouw het klooster te verlaten. En redde het van de ondergang. De pittoreske locatie tussen de steil oprijzende hoogten ten oosten en ten westen van de rivier de Neisse verdient een langer verblijf. In de historische taverne van het klooster en in het café kun je comfortabel zitten, de bakkerij verkoopt heerlijke snoepjes, de monniken tuinieren ecologische groenten. Iets minder dan 20 kilometer verder ligt het stadje Zittau in het grensdriehoekje tussen Duitsland, Polen en Tsjechië. Het stadhuis, het Palazzo Grande, geeft het grote marktplein een vleugje Italiaanse flair. In "Quarkkollche met Äppelpoabs" (Quarkkeulchen met appelmoes) kan het fantastisch buiten zitten. Als je voldoende lucht hebt, kun je de 266 treden van St. Johannis beklimmen en een praatje maken met de portier, Mr. Reinhart Rokitte. Hij trommelt tweemaal per dag vanaf de kerktoren en de klokken van zeven kerken beantwoorden hem. Over Lückendorf rijden we het Zittaugebergte in. Het hoogste punt, dat achter het gelijknamige dorp Kegelberg Oybin torent, is 513 meter hoog. Heel netjes. En dat geldt ook voor de 20 kilometer door het Zittaugebergte heel veel plezier. Veel bochten, grippy asfalt, weinig verkeer. Overigens kun je de Oybin te voet beklimmen en worden beloond met een geweldig uitzicht. In Großschönau is het de moeite waard om een kijkje te nemen in de meer dan 80 tentoonstellingen van het motorfietsveteraan en technologiemuseum. Vervolgens gaat het over smalle zijwegen over Oberoderwitz met zijn drie windmolens naar Obercunnersdorf. Het kleine dorp kronkelt kilometers langs de dorpsbeek en wordt beschouwd als een van de best bewaarde Sorbendörfer de Lausitz. Kort voor Löbau flitst de König-Friedrich-August-Turm uit 1854 op afstand.Het 28 meter hoge meesterwerk van 70 ton gietijzer is uniek in Europa. Dus ga daarheen. Toren en uitzicht zijn indrukwekkend. Een sprong in de Middeleeuwen wacht in Bautzen. Torens, bastions, poorten en kerken karakteriseren het beeld van de oude vestingstad. Stone verhaal. Er is bijna niets vernietigd door de eeuwen heen. Bautzen's herkenningspunt is de Alte Wasserkunst. Gebouwd in 1496 hief dit gemaal het water van de Spree 38 meter hoog op naar het stadsniveau. Daar was het gericht op de Röhrbrunnen, die op dat moment een zeer moderne vorm van watervoorziening vormden. Aan de noordelijke rand van de stad ligt de beruchte "Yellow Misery" -gevangenis. Daar boekten de nazi's en vervolgens de communisten hun tegenstanders als eerste. Na een kop koffie in het Sorbian Café op Postplatz en een bezoek aan het Jurassic Parc in Kleinwelka, volgen we koers naar Bischofswerda en Kamenz. Breed, goed ontwikkeld asfalt. Dit verandert echter wanneer de route in Kamenz naar rechts afbuigt en het heide- en vijverlandschap van de Boven-Lausitz oversteekt. Smal en kronkelend kronkelt de weg tussen meren, moerassen en heide naar Hoyerswerda. Water wacht ook in Senftenberg, het eindpunt van de tour. Daar creëerde de recultivering van de gebaggerde bruinkoolmijnen een paradijs voor zeilers, surfers en vissers.